Oppioidi forti: sono i più utilizzati per alleviare il dolore oncologico. Appartengono a questa classe la buprenorfina, il fentanyl, la morfina solfato, l’idromorfone, il metadone, l’ossicodone e il tapentadolo. Buprenorfina: è disponibile in commercio sotto forma di compresse, fiale e cerotti transdermici, ma oggi, in realtà, solo quest

Plastry lecznicze bez recepty np. z ibuprofenem, lidokainą lub działającą przeciwbólowo kapsaicyną, są stosowane m.in. w redukcji bólu mięśni i stawów, a także objawów neuralgii. Na rynku

Niektóre leki dostępne bez recepty możesz kupić w tzw. placówkach obrotu pozaaptecznego. Zaliczają się do nich sklepy: zielarsko-medyczne, specjalistyczne zaopatrzenia medycznego, ogólnodostępne, np. spożywcze, kioski ruchu, stacje benzynowe. Czy placówkę obrotu pozaaptecznego musi prowadzić farmaceuta

Na każdym etapie leczenia onkologicznego, we wszystkich stopniach zaawansowania choroby, postępowanie przeciwbólowe stanowi bardzo istotną część opieki nad pacjentem. Ból odgrywa niezwykle ważną rolę w życiu człowieka, sygnalizując pewne patologie czy zagrożenia, dlatego nigdy nie można go ignorować. U pacjentów z zaawansowaną chorobą nowotworową ból przeradza się w cierpienie fizyczne i psychiczne, które uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Stały postęp farmakoterapii bólu istotnie wpływa na coraz wyższą skuteczność jego leczenia, jednocześnie redukując częstość występowania i natężenia objawów ubocznych. Ma to niebagatelne znaczenie w poprawie jakości życia cierpiącego pacjenta. U chorych z silnym, długotrwałym bólem nowotworowym bardzo silne leki p/bólowe - opioidy powinny być standardowym leczeniem. W leczeniu szpitalnym, preparaty te podawane są podskórnie, dożylnie, lub w pompach, natomiast u chorych leczonych ambulatoryjnie, w domu wykorzystuje się formę doustną lub przezskórną. Niekiedy terapia opioidowa nie wystarczy, skuteczność można uzyskać kojarząc środki przeciwbólowe z lekami wspomagającymi - tak zwanymi koanalgetykami. W leczeniu bólu nowotworowego, morfina jest skutecznym lekiem należącym do silnych opioidów obok przezskórnej formy fentanylu, czy też doustnego oksycodonu. Poza działaniem przeciwbólowym wykorzystuje się ją do znoszenia innych objawów towarzyszących chorobie nowotworowej - np. duszności. Ma ona również działanie przeciwkaszlowe. Właściwie stosowana morfina jest lekiem skutecznym, bezpiecznym i wygodnym w dawkowaniu. Najbardziej optymalną z punktu widzenia pacjenta drogą podawania jest droga doustna. Po właściwym ustaleniu optymalnej dawki morfiny, przyjmuje się ją ściśle według zegara (przeważnie co 12 godzin). Jest to związane z czasem działania leku. W przypadku morfiny nie istnieje tzw. efekt pułapowy. Taki efekt charakteryzuje leki nieopioidowe i słabe opioidy polega on na tym, że po przekroczeniu określonej dawki skuteczność przeciwbólowa nie poprawia się, natomiast znacznie zwiększa się ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego. Ważne jest, aby w przypadku leczenia bólu u osób z zaawansowaną chorobą nowotworową dobrać skuteczny lek w odpowiedniej dawce, gwarantuje to zapewnienie oczekiwanej przez pacjenta jakości życia. Rozważanie w takim przypadku ograniczania dawkowania leków opioidowych ze względu na potencjalne (nie udowodnione) ryzyko uzależnienia się od nich jest błędem i co najmniej działaniem niepoważnym! Skuteczność morfiny w leczeniu bólu nowotworowego Bóle towarzyszące chorobie nowotworowej z terapeutycznego punktu widzenia można podzielić na trzy kategorie: Bóle podatne na działanie morfiny Bóle częściowo podatne, tj. ustępujące po podaniu morfiny ale z lekiem wspomagającym Bóle niepodatne, tj. nieustępujące po podaniu morfiny Bóle związane z zaburzeniami czynności przewodu pokarmowego powinny być leczone bardziej swoiście: leki rozkurczowe, środki delikatnie przeczyszczające przy zaparciach, wlewy doodbytnicze. Bóle częściowo podatne na morfinę wymagają dołączenia dodatkowego leku przeciwbólowego działającego w innym mechanizmie lub leku wspomagającego niemającego działania swoiście przeciwbólowego (leki przeciwdepresyjne, rozkurczające mięśnie). Do takich bólów należą: Bóle kostne (ogniska wtórne, przerzutowe nowotworu): np. NLPZ (niesterydowe leki przeciwzapalne), radioterapia, Bóle neuropatyczne związane z uciskiem nerwów: np. leki rozkurczające mięśnie, Bóle w związku z uszkodzeniem nerwów czuciowych: np. blokady, antydepresanty, leki przeciwdrgawkowe, Wzmożone ciśnienie śródczaszkowe: np. leczenie przeciwobrzękowe Bóle oporne na morfinę wymagają odmiennego postępowania. Należą do nich tzw. bóle przebijające, wymagające podawania silnych leków przeciwbólowych drogą przezśluzówkową w sposób doraźny (np. donosowo). Na pewne rodzaje bólu przebijającego np.: nasilenie bólu występuje podczas określonych czynności takich jak: zmiana opatrunku, toaleta można się przygotować. Stosowanie morfiny szybkodziałającej może być wówczas skuteczne, ale należy pamiętać aby jej przyjęcie wyprzedzało o ok. 30-40 minut potencjalny czas pojawienia się bólu. Czasami morfina może być nieskuteczna w leczeniu bólu, szczególnie ta podawana droga doustną w tabletkach. Za taki stan mogą odpowiadać zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, złe lub niepełne wchłanianie z przewodu pokarmowego, niekonsekwencja i brak dyscypliny pacjenta (zbyt rzadkie podawanie, nieregularne podawanie bądź świadome pomijanie dawek). Warto również w całym procesie leczenia bólu zwrócić uwagę na silną komponentę emocjonalną bólu, wymagającą podaży leków z grupy antydepresantów bądź wsparcia psychologa klinicznego. Wprowadzanie morfiny i ustalanie dawek Leczenie doustną morfiną rozpoczyna się od niskich, jednorazowych dawek leku (2, 5–10 mg). W przypadku silnych dolegliwości bólowych, również u chorych, którzy uprzednio przyjmowali słabe opioidy i nie uzyskali poprawy-można zastosować od razu dawkę większą (począwszy od 10 mg/dawkę). Należy pamiętać, aby w takich sytuacjach ściśle stosować się do zaleceń lekarza. Proces ustalania właściwej dawki dla pacjenta jak i późniejsze leczenie preparatami morfiny może ”odsłonić” występowanie tak zwanych bólów przebijających i bólów końca dawki. Ból przebijający zwany również epizodycznym, może pojawić się dodatkowo, pomimo skutecznego leczenia bólu podstawowego. Występuje napadowo i nieregularnie – średnio 2 - 4 razy na dobę. Cechuje się bardzo szybkim, kilkuminutowym czasem narastaniem, bardzo dużym natężeniem przekraczającym znacznie natężenie bólu podstawowego oraz krótkim czasem trwania – średnio do 1 godziny. W sytuacjach podejrzenia rozpoznania bólu przebijającego należy bezzwłocznie poinformować o tym swojego lekarza. Morfina stosowana na ból podstawowy nie będzie skuteczna w walce z tym bólem, jednak lekarze dysponują już dziś skutecznymi lekami do jego opanowania. Ból końca dawki dotyczy nie tylko terapii opioidami ale i lekami z innych grup. Jeśli obserwuje się regularne jego napady, najprawdopodobniej oznacza to, że podawana dawka lub częstotliwość przyjęcia leku jest niewłaściwa i należy ją zmodyfikować. W okresie doboru optymalnej dawki dobowej morfiny jest ona stopniowo, w zależności od efektu analgetycznego, zwiększana. Pojawiające się objawy uboczne ograniczające wielkość dawki należy monitorować, ewentualnie wdrożyć postępowanie zapobiegające lub leczenie przeciwbólowe skojarzone z lekiem innej grupy lub koanalgetykiem (lekiem wspomagającym stosowanym w leczeniu bólu). Po uzyskaniu dobrej kontroli bólu, kiedy dawka morfiny jest stała i wystarczająca, należy stosować preparaty morfiny o kontrolowanym uwalnianiu zgodnie z zaleceniami lekarza - najczęściej co 12 godzin. Istotną zaletą tej formy terapii jest wygoda: lek podawany jest tylko 2 razy/dobę, pozwala zatem na nieprzerwany sen w nocy i jest łatwiejsza do zaakceptowania przez pacjenta. Reasumując, dawka morfiny zależy od wielu czynników: rodzaju i natężenia bólu, drogi podawania morfiny, stosowania leczenia wspomagającego - innych metod leczenia bólu, np radioterapii, chemioterapii, leczenia hormonalnego. Gdy dojdzie do przedawkowania morfiny (objawy senności, depresja oddechowa) należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Zawsze w takich sytuacjach zaleca się prowadzenie przez pacjenta dzienniczka natężenia bólu i aplikacji leków opioidowych. Należy pamiętać, że morfina może powodować objawy uboczne np.: Zaparcia Nudności, rzadziej wymioty Senność; Świąd skóry, Utrudnione oddawanie moczu, Spadki ciśnienia (przy zmianie pozycji z leżącej na siedzącą bądź stojącą) Nadmierne pocenie Istotne jest, aby dodatkowo wdrożone było postępowanie niwelujące objawy uboczne (szczególnie na początku terapii opioidowej) - umożliwi to lepszą tolerancję prowadzonego leczenia a co za tym idzie lepszą kontrolę bólu. W sytuacji gorszej reakcji na morfinę niezbędne jest włączenie leków wspomagających np. leków rozkurczowych, przeciwdepresyjnych czy przeciwdrgawkowych. Opracowanie: lek. med. Paulina Cichon Klinika Chirurgii Onkologicznej Gdański Uniwersytet Medyczny Konsultacja: dr hab. med. Tomasz Jastrzębski Klinika Chirurgii Onkologicznej Gdański Uniwersytet Medyczny » powrót na początek strony

Kilka dni temu przez media przetoczyły się nagłówki: "Szwecja: Zakażonym staruszkom zamiast terapii oferuje się śmiertelny koktajl?", "Aktywna eutanazja zamiast leczenia COVID-19? Niepokojące doniesienia ze Szwecji" i kilkanaście innych cytujących artykuł, który ukazał się w szwedzkim dzienniku Dagens Nyheter. W rozmowie z Medonetem dr med. Tomasz Grądalski, specjalista medycyny

data publikacji: 00:20, data aktualizacji: 18:38 ten tekst przeczytasz w 3 minuty Sevredol zalicza się do leków opioidowych. Stosowany jest do zwalczania silnych i średnio natężonych bólów. Z racji narkotycznego działania substancji czynnej – morfiny – osoba stosująca lek musi zachować szereg środków ostrożności. fizkes / iStock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Sevredol – skład i działanie Sevredol – wskazania Sevredol – przeciwwskazania Ulotka Sevredolu – środki ostrożności Sevredol – ciąża i karmienie piersią Sevredol – efekty uboczne Sevredol – dawkowanie Sevredol – uwagi Sevredol – skład i działanie Sevredol to silny lek przeciwbólowy zaliczający się do grupy leków opioidowych. Tabletki powlekane leku dostępne są na receptę. Substancja czynna – morfina (siarczan morfiny) wykazuje silne działanie przeciwbólowe oraz uspokajające (zwiększające senność i zmniejszające stan lękowy). Morfina jest substancją silnie narkotyczną, pobudza receptory opioidowe i działa na ośrodkowy układ nerwowy. Oprócz tego siarczan morfiny wpływa na rdzeń przedłużony, hamując czynności ośrodków oddechowego i kaszlowego. Zwiększa napięcie mięśni gładkich, mocno zawęża źrenice. Grupa leków opioidowych, w tym morfina, może działać na układ hormonalny człowieka, zmieniając stężenie hormonów w organizmie. Sevredol – wskazania Narkotyczne działanie leku sprawia, że może być on stosowany jedynie w poważnych przypadkach. Lek ma działanie przeciwbólowe i uspokajające. Sevredol jest wskazany w przypadkach, kiedy ból po zastosowaniu innych słabszych preparatów przeciwbólowych dalej się utrzymuje. Wykorzystywany jest przy zwalczaniu bólów średnio natężonych oraz silnych. Sevredol – przeciwwskazania Lek Sevredol nie może być stosowany, jeśli u pacjenta występuje nadwrażliwość na substancję czynną lub pozostałe substancje pomocnicze. Preparat nie może być stosowany u osoby: z zespołem ostrego brzucha, z niedrożnością porażenną jelit (lub podejrzeniem występowania tej dolegliwości), z ostrą chorobą wątroby, z niekontrolowanymi drgawkami, karmiącej piersią, stosującej inhibitory MAO (morfina może być stosowana dopiero po upływie 14 dni od zakończenia terapii inhibitorami MAO). Ulotka Sevredolu – środki ostrożności Ulotka dołączona do leku wymienia następujące sytuacje, w których osoba zażywająca Sevredol musi zachować ostrożność. Jeśli u pacjenta występują: uzależnienia od leków opioidowych, zaburzenia świadomości, zaburzenia oddychania, ciężka postać serca płucnego, niskie ciśnienie krwi, zmniejszenie cewki moczowej, kolka nerkowa, zaburzenia czynności dróg żółciowych, rozrost gruczołu krokowego i zaleganie moczu, niedrożność jelit, stany zapalne jelit, guz chromochłonny, stan zapalny trzustki, ciężka niewydolność nerek, ciężka niewydolność wątroby, drgawki, padaczka, niedoczynność tarczycy, ciężka forma astmy oskrzelowej, przewlekła obturacyjna choroba płuc. Sevredol – ciąża i karmienie piersią Tabletki powlekane Sevredol nie powinny być stosowane w czasie trwania ciąży, chyba że według opinii lekarza korzyści matki przewyższają prawdopodobne zagrożenie płodu. Wśród noworodków, których matki w czasie ciąży przyjmowały leki z grupy opioidów, mogą pojawić się symptomy odstawienia. Preparat nie może być podawany kobietom karmiącym piersią. Morfina przenika do mleka matki, w którym stężenie substancji może być znacznie wyższe niż w krwi kobiety. Sevredol – efekty uboczne U osób stosujących lek Sevredol mogą wystąpić działania niepożądane. Do częstych i bardzo częstych efektów ubocznych należą. Bardzo często: zmiany nastrojów, zaparcia, nudności. Często: obniżony apetyt, brak apetytu, obniżenie lub zwiększenie aktywności, bezsenność, senność, zaburzenia czynności poznawczych i sensorycznych, bóle głowy, bóle brzucha, zawroty głowy, skurcze mięśni, wymioty, jadłowstręt, suchość w ustach, zwiększona potliwość, wysypka, świat, zmęczenie, złe samopoczucie, osłabienie, astenia, rozregulowane oddawanie moczu. Sevredol – dawkowanie Dawkowanie odbywa się doustnie, lek podawany jest w formie tabletek. Lekarz ustala indywidualne dawkowanie leku, które zależy od siły bólu, wieku, chorób, reakcji na pozostałe leki przeciwbólowe, stanu zdrowia pacjenta i innych okoliczności. Przy ustalaniu dawki dla pacjenta istotne jest, by była ona możliwie najmniejszą skuteczną dawką leku. Przy zaostrzeniu się bólu może być konieczne tymczasowe zwiększenie dawki. Średnia dawka dla dorosłych i młodzieży powyżej 12 roku życia to 10 mg lub 20 mg przyjmowane co 4 godziny. Dla dzieci od 6 do 12 roku życia – 5 mg lub 10 mg co 4 godziny. Dla dzieci od 3 do 5 lat – 5 mg co 4 godziny. Tabletki muszą być połykane w całości, osoba stosująca lek nie może ich żuć, łamać lub rozgryzać. Sevredol – uwagi Morfina może zmniejszyć lub uniemożliwić zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Z czasem dawka leku powinna być systematycznie zmniejszana, żeby uniknąć ryzyka pojawienia się zespołu odstawienia. leki opioidy morfina układ nerwowy leki uzależniające Różeniec górski - skład, właściwości, działanie, dawkowanie Różeniec górski (Rhodiola rosea) to niewielka roślinka z rodziny gruboszowatych porastająca tereny Ameryki Północnej i Eurazji. W Polsce spotkać ją można jedynie... Amantix - działanie, wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie, skutki uboczne Amantix to lek dopaminergiczny. Stosuje się go w leczeniu objawów choroby Parkinsona, do których należą łagodne drżenia, sztywność, akinezję oraz hipokinezję.... Marta Pawlak Cynk w tabletkach - właściwości, wskazania, dawkowanie, skutki uboczne Cynk w tabletkach kojarzony jest najczęściej jako suplement diety w pielęgnacji skóry głowy, włosów i paznokci. Jednak sam pierwiastek ma wiele innych pozytywnych... Magdalena Wawszczak Jod - właściwości, zastosowanie, dawkowanie [WYJAŚNIAMY] Jod traktowany jest jako jeden z pierwiastków, które wspierają funkcjonowanie organizmu. Zarówno nadmiar, jak i niedobór jodu jest niebezpieczny dla zdrowia.... Monika Wasilonek Spirulina - właściwości, dawkowanie, przeciwwskazania Spirulina to nazwa handlowa zielono-niebieskich alg, rosnących w ciepłych wodach jezior Afryki i Ameryki Środkowej i Południowej. Tam też jest specjalnie... Morfina - działanie, zastosowanie, dawkowanie, przeciwwskazania, skutki uboczne. Uzależnienie od morfiny Morfina jest najbardziej rozpowszechnionym środkiem psychoaktywnym występującym w opium i jest silnym środkiem przeciwbólowym. Jako lek, morfina jest stosowana w... Adrian Jurewicz Iwermektyna - działanie, stosowanie, wskazania, dawkowanie, skutki uboczne Iwermektyna to substancja stosowana głównie w leczeniu chorób pasożytniczych u ludzi i zwierząt oraz w leczeniu onchocerkozy (ślepoty rzecznej) oraz miejscowo w... Adrian Jurewicz Alprazolam - działanie, zastosowanie, przeciwwskazania, dawkowanie, ryzyko uzależnienia Alprazolam jest organicznym związkiem chemicznym stosowanym jako lek psychotropowy w leczeniu stanów lękowych, ataków paniki, agorafobii i depresji.... Adrian Jurewicz Ashwagandha - jak działa i na co pomaga? Ashwagandha, znana także jako indyjski żeń szeń lub witania ospała to roślina, która na fali popularności medycyny ajurwedyjskiej, zyskuje coraz większą... CBD: Co to jest? Działanie, dawkowanie i właściwości olejku CBD Suplementacja CBD z dnia na dzień zyskuje na popularności. Zdania na temat samej substancji są jednak podzielone. Z jednej strony, słyszy się o poprawie jakości...

Morfina B. Braun 10 mg/ml es incompatible con las bases, bromuros, ioduros, permanganato potásico y ácido tánico. También es incompatible con sales de hierro, plomo, magnesio, plata, cobre y zinc. Manejar en las condiciones habituales de asepsia en la utilización de soluciones inyectables. Se ha demostrado incompatibilidad fisicoquímica

10 tabletek116 mililitrów = 150 gramów10 tabletek12 tabletek = 1 blister12 kapsułek12 tabletek24 tabletki12 tabletek12 tabletek125 gramów100 mililitrów16 tabletek100 tabletek blistry30 tabletek28 tabletek60 tabletek60 tabletek60 tabletek30 tabletek5 plastrów28 tabletek16 tabletek = 2 tuby30 tabletek10 plastrów10 plastrów10 plastrów5 plastrów40 dawek = 5 mililitrów5 plastrów5 plastrów100 mililitrów10 ampułek60 tabletek60 tabletek60 tabletek60 tabletek60 tabletek60 tabletek60 tabletek30 tabletek4 butelki 1,55 mililitrów po 8 dawek20 kapsułek96 mililitrów5 ampułek5 ampułek60 tabletek90 tabletek30 tabletek

Conclusión. En cerca de 19 de cada 20 pacientes con dolor moderado a intenso por cáncer, los fármacos similares a la morfina (opiáceos) probablemente pueden reducir el dolor a leve o a ningún dolor dentro de los 14 días si es posible tolerar los efectos secundarios. La mayoría de los pacientes tendrán efectos secundarios, y cerca de uno

Leki przeciwbólowe niekiedy są jedynym sposobem, by przerwać cierpienie. Jak mówi porzekadło, wszystko jest dla ludzi, także leki przeciwbólowe. Trzeba jednak wiedzieć, że tabletki przeciwbólowe z grupy NLPZ, łykane bez umiaru mogą prowadzić do poważnych schorzeń żołądka, zaszkodzą też osobom cierpiącym na nadciśnienie. Pamiętajmy o tym, prosząc w aptece o najsilniejszy lek przeciwbólowy bez recepty. Pamiętajmy też, że inna grupa specyfików - opioidowe leki przeciwbólowe, choć niosą wybawienie od bólu o największym natężeniu, mogą się okazać silnie uzależniające. Leki przeciwbólowe - systematyka Leki przeciwbólowe dzielimy na kilka grup. Wyróżniamy między innymi: niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), opioidowe leki przeciwbólowe. Pierwsza grupa leków przeciwbólowych, czyli środki NLPZ,to tabletki i maści dostępne zazwyczaj bez recepty, działające na ból o niewielkim oraz średnim natężeniu. Choć nazwane są lekami przeciwzapalnymi, mechanizmy ich działania pozwalają też pokonać ból. Są to też jednocześnie leki przeciwgorączkowe. Druga grupa, środki opioidowe, to bardzo silne leki przeciwbólowe,najczęściej stosowane są w leczeniu szpitalnym, po operacjach, w ciężkich i bolesnych chorobach. Czytaj też: Maść przeciwbólowa - przeciwzapalna, na stawy Najsilniejszy lek przeciwbólowy bez recepty Dostępne bez recepty leki przeciwbólowe zaliczane są zazwyczaj do kategorii niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Ich działanie polega na hamowaniu cyklooksygenaz, czyli enzymów odpowiedzialnych za syntezowanie prostaglandyn - miejscowych informatorów komórkowych pobudzających receptory bólowe. Niesteroidowe leki przeciwzapalne, osłabiając wytwarzanie prostaglandyn w tkankach obwodowych, łagodzą doznawanie bólu. Tego typu środki przeciwbólowe znajdują zastosowanie w przypadku: kontuzji, reumatoidalnego zapalenia stawów, bólu zęba, bólu głowy, bólu mięśni w czasie grypy lub przeziębienia, bólu związanego z miesiączką. Tabletki przeciwbólowe czy żel przeciwbólowy W zależności od charakteru bólu, preparaty te stosujemy albo wewnętrznie albo zewnętrznie. W odróżnieniu od tabletek przeciwbólowych, żel przeciwbólowy stosowany jest miejscowo, zmniejszając tym samym ryzyko wystąpienia niepożądanych skutków ubocznych. Oczywiście, maści przeciwbólowe stosujemy tylko w niektórych sytuacjach – sprawdzą się w przypadku zwichniętego kolana, ale już nie na ból migrenowy, czy miesiączkowy. Sprawdź: Leki na odporność - jak wzmocnić odporność Leki przeciwbólowe bez recepty - rodzaje Niesteroidowe leki przeciwzapalne dzieli się na trzy grupy, w zależności od tego, na którą z dwóch izoform cyklooksygenazy wpływają – czy stale obecną w organizmie COX-1, czy też wyzwalaną w toku procesu zapalnego COX-2: NLPZ I generacji, wśród których wyróżnia się dwie podgrupy: hamujące preferencyjnie COX-1, takie jak: kwas acetylosalicylowy (aspiryna) indometacyna, ketoprofen. hamujące jednakowo oba izoenzymy, takie jak: diklofenak, ibuprofen, naproksen, nabumeton. NLPZ II generacji hamujące przede wszystkim COX-2 (w mniejszym stopniu także COX-1), takie jak: meloksykam, nimesulid. NLPZ III generacji, tj. wybiórczo hamujące COX-2 celekoksyb. Leki przeciwbólowe bez recepty - skutki uboczne Wszystkie leki przeciwbólowe, w tym te z grupy NLPZ, mają działania niepożądane. Zahamowanie wytwarzania prostaglandyn znosi ochronę, którą roztaczają one nad błoną śluzową układu pokarmowego. Tym samym leki przeciwbólowe z grupy NLPZ zwiększają ryzyko wystąpienia wrzodów żołądka i krwawień z dwunastnicy. Potencjalnie mogą też zagrażać pracy serca, czy nerek, obniżają skuteczność leków na nadciśnienie. Z tego powodu leków przeciwbólowych z grupy NLPZ należy używać z umiarem. Zobacz: Skuteczne środki na ból Opioidowe leki przeciwbólowe Opioidowe leki przeciwbólowe to zupełnie inna grupa leków. Hamują one przekazywanie informacji o bólu w układzie nerwowym. Ich działanie polega na blokowaniu tak zwanych receptorów opioidowych, występujących w okolicach mózgu i rdzenia kręgowego. Do najbardziej znanych opioidowych leków przeciwbólowych należą morfina, kodeina, czy tramadol. Najczęściej stosuje się je w przypadku bardzo ciężkich chorób, skutkujących bólem o dużym natężeniu, jak choćby choroby nowotworowe. Używane są też do łagodzenia bólu po operacjach. Opioidowe leki przeciwbólowe Wśród opioidowych leków przeciwbólowych wyróżniamy: agonistów – są to leki przeciwbólowe łączące się z receptorem opioidowym i hamujące przesyłanie informacji o bólu. Do tej grupy należą między innymi morfina, kodeina, fentanyl, petydyna. antagonistów – to środki hamujące działanie agonistów, zazwyczaj stosowane w przypadku przedawkowania tych pierwszych. antago-agonistów - mają one zdolność zarówno pobudzania, jak i hamowania receptora opioidowego. Opioidowe leki przeciwbólowe - inne zastosowania Opioidowe leki przeciwbólowe, oprócz tego, że hamują przekazywanie informacji o bólu do mózgu, mogą też być wykorzystywane do innych celów. Opioidowe leki przeciwbólowe stosowane są na przykład na suchy kaszel, blokują bowiem odruch kaszlu w mózgu. W szczególności wykorzystywana jest do tego celu kodeina. Leki przeciwbólowe - skutki uboczne Opioidowe leki przeciwbólowe, choć bardzo skuteczne jeśli chodzi o walkę z bólem, mają jednak wiele wad. Najpoważniejsza? Są silnie uzależniające. W szczególności dotyczy to morfiny. Uzależnienia od opioidowych leków przeciwbólowych potrafią być tak silne i niebezpieczne, jak uzależnienia od narkotyków (zresztą jeden z najgroźniejszych narkotyków - heroina, jest wynikiem modyfikacji chemicznej morfiny). Opioidowe leki przeciwbólowe mają też działanie stymulujące stany euforyczne. Stosowanie opioidowych leków przeciwbólowych może prowadzić również do tak zwanej depresji oddechowej, czyli zmniejszenia głębokości i częstotliwości oddechów. Czytaj też: Leki przeciwzapalne - jakie tabletki wybrać? Bez recepty Treści z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.

5iDCjBL. 367 42 328 173 454 357 69 163 107

morfina w tabletkach bez recepty