W Hurtowni TRUSKAWKA sp. z o.o. we Wrocławiu na dzień 31.12.2017 roku konta wynikowe wykazują następujące obroty: Przychody ze sprzedaży towarów. 133 380,00. Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu. 83 460,00. Pozostałe koszty operacyjne. 4 940,00. Przychody finansowe. 2 366,00. School Warsaw School of Economics Course Title RF 99 Pages 7 This preview shows page 1 - 3 out of 7 pages. WYNIK FINANSOWY W WARIANTACH KALKULACYJNYM, RODZAJOWYM I MIESZANYMewidencja kosztów w układziekalkulacyjnym -> kalkulacyjny rachunek zysków i stratewidencja kosztów w układzierodzajowym -> porównawczy rachunek zysków i strat1)wariant kalkulacyjny (kalkulacyjny rachunek zysków i strat):koszty produkcji produktu A (bezpośrednia produkcja)koszty produkcji produktu B (bezpośrednia produkcja)koszty wydziałowe (pośrednia produkcja)koszty ogólnego zarządukoszty sprzedażyrozliczenie kosztów wydziałowych na asortymenty: koszty wydziałowe Ct -> koszty produkcji Dtwyroby przyjęto do magazynu: koszty produkcji Ct -> wg, pnz Dtsprzedaż środka trwałego w cenie sprzedaży 300 o wartości początkowej 600 i zakumulowanej amortyzacji 200: przychód 300 Ct, należność od odbiorców 300 Dt, środki trwałe 600 Ct, zakumulowana amortyzacja 200 Dt, koszty pozostałej działalności 400 Dtpodatek dochodowy: przychody – koszty uzyskania przychodu (koszty produkcji i koszty zarządu)JKWG: rozliczamy według kosztów produkcji i kosztów wydziałowych, koszty wydziałowe muszą byćrozliczone według stawek odpowiednich produktówRachunek zysków i strat wariancie kalkulacyjnym:PRZY SPRZEDAŻY W WARIANCIE KALKULACYJNYM KSIĘGUJEMY FAKTURĘ, PRZYCHÓD, ODPŁYW TOWARU/WG Z MAGAZYNU I PONIESIONE KOSZTY !!! W WARIANCIE PORÓWNAWCZYM KSIĘGUJEMY TYLKO FAKTURĘ I PRZYCHÓD, PONIEWAŻ PÓŹNIEJ KSIĘGUJEMY ZMIANĘ STANU PRODUKTÓW !!Obroty wewnętrzne w wariancie kalkulacyjnym księgujemy normalnie Wg Ct / Towary rodzajowy (porównawczy rachunek zysków i strat):koszty według rodzaju:amortyzacjawynagrodzeniazużycie materiałów i energiiusługi obcepodatki i opłatyubezpieczenia społeczne i inne świadczeniapozostałe koszty rodzajoweKWR –ZSP=KUPKażdą operację, która posiada dowód źródłowy, księgujemy NAJPIERWna kosztach według rodzaju,następnie rozliczenie kosztówi następnie jeżeli DOTYCZY BIEŻĄCEGO OKRESUto księgujemy ją na koncie KOSZT WŁASNY SPRZEDAŻY, a jeżeli nie dotyczy bieżącego okresu to odpowiednio na RMC, RMB lub to co pozostało w magazynie, z konta KOSZT WŁASNY SPRZEDAŻY Ct księgujemy pozostałe wyroby gotowe i produkcję niezakończoną. Następnie dopisujemy pozostałą wartość (nazywa się ona KUP) na Koszt Własny Sprzedaży tak aby Dt=Ct i przenosimy ją na konto RozliczeniekosztówUpload your study docs or become aCourse Hero member to access this documentUpload your study docs or become aCourse Hero member to access this documentEnd of preview. Want to read all 7 pages?Upload your study docs or become aCourse Hero member to access this documentProfessorMałgorzata Giedroyc Ewidencja kosztów działalności w układzie kalkulacyjnym. Ewidencja kosztów w układzie kalkulacyjnym w jednostce non profit może być prowadzona w Zespole 5 „Koszty według typów działalności i ich rozliczenie”, w sytuacji gdy ta jednostka prowadzi działalność gospodarczą. Podstawowe typy działalności, w związku z którymi W artykule omawiam rozliczenia międzyokresowe bierne. Jeżeli poza RMK biernymi interesują Cię również RMK czynne, możesz pobrać darmowy ebook oraz kalkulator w Excelu. Kalkulator wyliczy i zaksięguje za Ciebie rozliczenia międzyokresowe czynne, w zależności od przyjętej ewidencji kosztów. Przechodzę do pobrania ebooka i kalkulatora. Spis treści: Rozliczenia międzyokresowe bierne w prawie bilansowymRozliczenia międzyokresowe bierne, a zasady rachunkowościEwidencja rozliczeń międzyokresowych Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespole Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespole Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespołach 4 i 5RMK bierne – uproszczenia dla jednostek miro i małychRozliczenia międzyokresowe bierne, a prawo podatkowe Rozliczenia międzyokresowe bierne w prawie bilansowym Podział RMK biernych Bierne rozliczenia międzyokresowe możemy podzielić na: 1) RMK bierne będące jednocześnie rezerwami,2) Pozostałe RMK bierne (niebędące rezerwami), tj. a) koszty wykonania niezakończonych umów o usługi, w tym budowlane oraz b) zobowiązania wynikające z przyjętych przez jednostkę niefakturowanych dostaw i usług. W punkcie 1 mowa jest o tych RMK biernych, które są jednocześnie rezerwami związanymi bezpośrednio z działalnością operacyjną, a więc z wytwarzaniem, sprzedażą (handlem) i fazą posprzedażną, a także ogólnym zarządem. Rezerwy z kolei, to zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne. I to te rozliczenia bierną są przedmiotem tego artykułu. Rozliczenia międzyokresowe bierne wymienione w punkcie 2a są przedmiotem Krajowego Standardu Rachunkowości nr 3, a wymienione w punkcie 2b to zobowiązania wykazywane w bilansie pod pozycją zobowiązań z tytułu dostaw i usług i to także wtedy, gdy ustalenie przez jednostkę dokładnej ilości i/lub ceny dostawy/usługi może wymagać szacunków. RMK bierne, a rezerwy W tym miejscu warto wskazać jeszcze różnicę pomiędzy RMK biernymi będącymi rezerwami, a rezerwami. Rezerwy dzielimy na 2 rodzaje: 1) rozliczenia międzyokresowe bierne, które dotyczą podstawowej działalności operacyjnej jednostki (np. rezerwa na naprawy gwarancyjne, rezerwa na odprawy emerytalne) oraz2) rezerwy klasyczne, które dotyczą pozostałej działalności operacyjnej oraz działalności finansowej jednostki (rezerwa na koszty postępowania sądowego, rezerwa na udzielone poręczenia, w których ryzyko wypłaty jest prawdopodobne). RMK bierne w ustawie o rachunkowości Zgodnie z ustawą o rachunkowości biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów dokonuje się w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wynikających w szczególności: 1) ze świadczeń wykonanych na rzecz jednostki przez jej kontrahentów, a kwotę zobowiązania można oszacować w sposób wiarygodny, 2) z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością, przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych, a także przyszłych świadczeń wobec nieznanych osób, mimo że data powstania zobowiązania nie jest jeszcze znana, w tym z tytułu napraw gwarancyjnych i rękojmi za sprzedane produkty długotrwałego użytku (w bilansie wykazane jako rezerwy na zobowiązania). Zobowiązania ujęte jako bierne rozliczenia międzyokresowe i zasady ustalania ich wysokości powinny wynikać z uznanych zwyczajów handlowych. RMK bierne przedstawia się w ujęciu długoterminowym (powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego) oraz w ujęciu krótkoterminowym (poniżej 12 miesięcy od dnia bilansowego). Rozliczenia międzyokresowe bierne, a zasady rachunkowości Konieczność tworzenia rozliczeń międzyokresowych wynika przede wszystkim z: 1) zasady memoriału oraz 2) zasady współmierności przychodów i kosztów. Zasada memoriału Zasada memoriału nakazuje (w odniesieniu do RMK biernych) ujęcie wszystkich kosztów w roku obrotowym, którego te koszty dotyczą. Dlatego tworząc, np. rezerwę na naprawy gwarancyjne (która zaliczana jest do rozliczeń międzyokresowych biernych), koszty, zgodnie z prawem bilansowym, uwzględniamy w roku sprzedaży towarów czy produktów, a nie w roku, w którym te naprawy faktycznie zostaną dokonane, a koszty poniesione. Przykład W roku 20XX sprzedano produkty o wartości zł. Jednostka szacuje, że średnio 2% sprzedanych produktów podlega reklamacjom w ramach udzielonych gwarancji na okres 12 miesięcy. W roku 20XX+1 poniesiono koszty napraw gwarancyjnych w wysokości zł netto (23% VAT). Zgodnie z zasadą memoriału, rezerwę na naprawy gwarancyjne tworzymy już w roku 20XX na podstawie wartości szacunkowych, gdyż koszty te są związane z osiągniętym przychodem w roku 20XX. Wysokość rezerwy na naprawy gwarancyjne możemy obliczyć jako wartość sprzedaży przemnożoną przez szacowany procent dokonywanych zwrotów (sposób obliczania rezerw powinien zostać uwzględniony w polityce rachunkowości jednostki). W przytoczonym przykładzie rezerwa na naprawy gwarancyjne odniesiona w koszty wyniesie: zł * 2% = zł. Rok 20XX: koszty -> zł Rok 20XX+1: wykorzystanie rezerwy na zł + koszty (nadwyżka) -> zł Zasada współmierności przychodów i kosztów Zasada współmierności przychodów i kosztów nakazuje (w odniesieniu do RMK biernych) ujmowanie w pasywach tych kosztów, które przypadają na bieżący okres sprawozdawczy, ale nie zostały jeszcze poniesione. Dlatego tworząc, np. rezerwę na naprawy gwarancyjne (która zaliczana jest do rozliczeń międzyokresowych biernych), zawiązujemy ją i wykazujemy w pasywach bilansu w roku sprzedaży towarów czy produktów, a nie w roku, w którym te naprawy faktycznie zostaną dokonane, a koszty poniesione. Przykład (Ten sam przykład co powyżej) W roku 20XX sprzedano produkty o wartości zł. Jednostka szacuje, że średnio 2% sprzedanych produktów podlega reklamacjom w ramach udzielonych gwarancji na okres 12 miesięcy. W roku 20XX+1 poniesiono koszty napraw gwarancyjnych w wysokości zł netto (23% VAT). Zgodnie z zasadą współmierności przychodów i kosztów jednostka już w roku 20XX powinna utworzyć rezerwę na naprawy gwarancyjne i wykazać ją w pasywach bilansu, gdyż koszty dotyczą roku 20XX, mimo iż ich poniesienie przypada na rok 20XX+1. W przytoczonym przykładzie rezerwa na naprawy gwarancyjne odniesiona w pasywa bilansu wyniesie: zł * 2% = zł. Rok 20XX: pasywa-> zł Rok 20XX+1: wykorzystanie rezerwy na zł: pasywa -> 0 zł Ewidencja rozliczeń międzyokresowych biernych Rozliczenia międzyokresowe bierne – metody ewidencji Czas na to, co wszyscy lubią najbardziej, czyli przykłady księgowania. Rozliczenia międzyokresowe bierne można księgować w różny sposób. Zależy to od przyjętej ewidencji kosztów (tylko 4, tylko 5 bądź na 4 i 5) oraz od stosowania (lub niestosowania) uproszczeń. Naturalnie należy pamiętać, że wybór odpowiedniej metody, kierownik jednostki zapisuje w polityce rachunkowości, a wybraną metodę należy stosować przez cały rok obrotowy (zgodnie z zasadą ciągłości). Możemy wyodrębnić ewidencję RMK biernych: 1) przy ewidencji kosztów w zespole 4,2) przy ewidencji kosztów w zespole 5,3) przy ewidencji kosztów w zespołach 4 i 5, Przeanalizujemy ewidencję przytoczonego wcześniej przykładu w zależności od zastosowanej metody oraz wpływ tej metody na bilans, oraz rachunek zysków i strat. Przykład W roku 20XX sprzedano produkty o wartości zł. Jednostka szacuje, że średnio 2% sprzedanych produktów podlega reklamacjom w ramach udzielonych gwarancji na okres 12 miesięcy. W roku 20XX+1 poniesiono koszty napraw gwarancyjnych w wysokości zł netto (23% VAT). Podzielmy go na następujące operacje gospodarcze: 1) 20XX: Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne (rozliczenia międzyokresowe bierne): zł * 2% = zł 2) 20XX+1: Otrzymano fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów napraw (usługa obca):netto: zł, VAT: zł, brutto: zł Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespole 4 Standardowe księgowanie RMK biernych wyłącznie w zespole 4, zakłada jednoczesne stosowanie konta „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych”. Taka forma ewidencji będzie miała wpływ na zmianę stanu produktów w wariancie porównawczym rachunku zysków i strat. 1) 20XX: Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne (rozliczenia międzyokresowe bierne): zł * 2% = zł Wn „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych” „Rozliczenia międzyokresowe bierne” Ewidencja kosztów odbywa się wyłącznie w układzie rodzajowym. Dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Rozliczenie kosztów rodzajowych” przenosimy na konto „Wynik finansowy”. W rachunku zysków i strat zauważymy wpływ tej operacji na zmianę stanu produktów za pomocą konta „Rozliczenie kosztów rodzajowych”. Zmianę stanu produktów wykazujemy w przychodach ze znakiem „-”, czyli pojawi się strata. W pasywach zobaczymy z kolei zwiększenie pozycji „Rezerwy na zobowiązania”. 2) 20XX+1: Otrzymano fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów napraw (usługa obca):netto: zł, VAT: zł, brutto: zł Wn „4 – Usługi obce” Wn „VAT naliczony” „Rozrachunki z dostawcami” 3) 20XX+1: Rozliczono rezerwę (wykorzystana rezerwa zł)Wn „Rozliczenia międzyokresowe bierne” „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych” Ewidencja kosztów odbywa się wyłącznie w układzie rodzajowym. Dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konta „Rozliczenie kosztów rodzajowych” oraz „Usługi obce” są przenoszone na konto „Wynik finansowy”. Realnie poniesione koszty w roku 20XX+1 były większe niż przyjęty w roku 20XX szacunek. Rozwiązanie niedoszacowanego RMK biernego wpłynie na wynik finansowy jednostki w kwocie tego niedoszacowania. W rachunku zysków i strat zobaczymy z jednej strony koszty działalności operacyjnej w kwocie poniesionego kosztu ( z drugiej strony zmianę stanu produktów w kwocie wykorzystanej rezerwy ( W związku z tym na wyniku finansowym pojawi się strata w wysokości zł (kwota niedoszacowanej rezerwy z poprzedniego roku). Jednocześnie z bilansu znikną rezerwy (pasywa 0 zł). Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespole 4 – bez wpływu na zmianę stanu produktów Powyższa metoda zakłada, że jednostka prowadząca ewidencję kosztów wyłącznie w układzie rodzajowym stosuje konto „490”. Jednak w praktyce, wiele programów księgowych przy otwieraniu nowego roku czy zakładaniu nowej firmy, daje jednostce wybór, czy ewidencja wyłącznie na 4 będzie odbywała się z udziałem konta 490, czy bez jego udziału. Jeżeli wybierzemy brak konta 490, to w jaki sposób powinniśmy tworzyć rozliczenia międzyokresowe bierne? Moim zdaniem efekt w RZiS oraz w bilansie powinien zostać niezachwiany. Żeby to osiągnąć, można zastosować następującą ewidencję: 1) 20XX: Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne (rozliczenia międzyokresowe bierne) zł * 2% = zł Wn „4 – Usługi obce” „Rozliczenia międzyokresowe bierne” 2) 20XX+1: Otrzymano fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów napraw (usługa obca):netto: zł, VAT: zł, brutto: zł Wn ” Rozliczenia międzyokresowe bierne” Wn „VAT naliczony” „Rozrachunki z dostawcami” 3) 20XX+1: Doksięgowanie poniesionego kosztuWn „4 – Uslugi obce” „Rozliczenia międzyokresowe bierne” Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespole 5 1) 20XX: Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne (rozliczenia międzyokresowe bierne) zł * 2% = zł Wn „5 – Koszty sprzedaży” „Rozliczenia międzyokresowe bierne” Ewidencja kosztów odbywa się wyłącznie w układzie kalkulacyjnym, dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Koszty sprzedaży” zostaje przeniesione na konto „Wynik finansowy”. Koszty napraw gwarancyjnych zostaną wykazane w rachunku zysków i strat w wariancie kalkulacyjnym jako koszty sprzedaży oraz w bilansie jako zwiększenie pasywów (rezerwy na zobowiązania). 2) 20XX+1: Otrzymano fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów napraw (usługa obca):netto: zł, VAT: zł, brutto: zł Wn ” Rozliczenia międzyokresowe bierne” Wn „VAT naliczony” „Rozrachunki z dostawcami” 3) 20XX+1: Doksięgowanie poniesionego kosztuWn „5 – Koszty sprzedaży” „Rozliczenia międzyokresowe bierne” Ewidencja kosztów odbywa się wyłącznie w układzie kalkulacyjnym, dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Koszty sprzedaży” zostaje przeniesione na konto „Wynik finansowy”. Realnie poniesione koszty w roku 20XX+1 były większe niż przyjęty w roku 20XX szacunek. Rozwiązanie niedoszacowanego RMK biernego wpłynie na wynik finansowy jednostki w kwocie tego niedoszacowania. W rachunku zysków i strat zobaczymy koszty działalności operacyjnej w kwocie W związku z tym na wyniku finansowym pojawi się strata w wysokości zł (kwota niedoszacowanej rezerwy z poprzedniego roku). Jednocześnie z bilansu znikną rezerwy (pasywa 0 zł). Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespołach 4 i 5 Standardowa ewidencji rozliczeń międzyokresowych biernych przy ewidencji kosztów w zespołach 4 i 5 charakteryzuje się jej wpływem na zmianę stanu produktów (przy sporządzaniu RZiS w wariancie porównawczym). Tę formę ewidencji przedstawię jako pierwszą. 1) 20XX: Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne (rozliczenia międzyokresowe bierne) zł * 2% = zł Wn „5 – Koszty sprzedaży” „Rozliczenia międzyokresowe bierne” Wariant 1 -> RZiS sporządzany w wariancie porównawczym Ewidencja kosztów odbywa się w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym, a RZiS sporządzany jest w wariancie porównawczym, dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Koszty sprzedaży” zostaje przeniesione na konto „Rozliczenie kosztów rodzajowych”, na którym ustalana jest zmiana stanu produktów. Następnie konto „Rozliczenie kosztów rodzajowych” przenoszone jest na konto „Wynik finansowy”. Taka forma księgowania RMK, przy jednoczesnym sporządzaniu RZiS w wariancie porównawczym, wpływa na zmianę stanu produktów. W związku z tym w RZiS zobaczymy zmianę stanu produktów w kwocie zł. Zmianę stanu produktów należy wykazać w przychodach ze znakiem “-”, czyli pojawi się strata. Wariant 2 -> RZiS sporządzany w wariancie kalkulacyjnym Ewidencja kosztów odbywa się w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym, a RZiS sporządzany jest w wariancie kalkulacyjnym, dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Koszty sprzedaży” zostaje przeniesione na konto „Wynik finansowy”. W przypadku wyboru RZiS w wariancie kalkulacyjnym kwotę zł należy wykazać w pozycji „Koszty sprzedaży”, co wpłynie na zmniejszenie wyniku finansowego. Niezależnie od wybranego wariantu RZiS, wynik finansowy będzie taki sam i wyniesie zł. W pasywach zobaczymy także zwiększenie pozycji „Rezerwy na zobowiązania”. Bilans w roku 20XX: 2) 20XX+1: Otrzymano fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów napraw (usługa obca):netto: zł, VAT: zł, brutto: zł Wn ” 4 – Usługi obce” Wn „VAT naliczony” „Rozrachunki z dostawcami” 3) 20XX+1: Wykorzystanie rezerwy i doksięgowanie poniesionego kosztu:Wn „Rozliczenia międzyokresowe bierne” „5 – Koszty sprzedaży” „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych” Wariant 1 -> RZiS sporządzany w wariancie porównawczym Ewidencja kosztów odbywa się w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym, a RZiS sporządzany jest w wariancie porównawczym. Dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Usługi obce” zostaje przeniesione bezpośrednio na konto „Wynik finansowy”, natomiast konto „Koszty sprzedaży” zostaje przeniesione na konto „Rozliczenie kosztów rodzajowych”, na którym ustalana jest zmiana stanu produktów. Następnie konto „Rozliczenie kosztów rodzajowych” przenoszone jest na konto „Wynik finansowy”. Realnie poniesione koszty w roku 20XX+1 były większe niż przyjęty w roku 20XX szacunek. Rozwiązanie niedoszacowanego RMK biernego wpłynie na wynik finansowy jednostki w kwocie tego niedoszacowania. W rachunku zysków i strat zobaczymy koszty działalności operacyjnej w kwocie poniesionego kosztu ( oraz zmianę stanu produktów w kwocie wykorzystanej rezerwy ( W związku z tym na wyniku finansowym pojawi się strata w wysokości zł (kwota niedoszacowanej rezerwy z poprzedniego roku). Jednocześnie z bilansu znikną rezerwy (pasywa 0 zł). Wariant 2 -> RZiS sporządzany w wariancie kalkulacyjnym Ewidencja kosztów odbywa się w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym, a RZiS sporządzany jest w wariancie kalkulacyjnym, dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Usługi obce” zostaje przeksięgowane na konto „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych”, dzięki czemu zespół „4” zostaje rozliczony i nie wpływa na wynik finansowy. Z kolei konto „Koszty sprzedaży” zostaje przeniesione na konto „Wynik finansowy”. W przypadku wyboru RZiS w wariancie kalkulacyjnym kwotę zł należy wykazać w pozycji „Koszty sprzedaży”, co wpłynie na zmniejszenie wyniku finansowego. Niezależnie od wybranego wariantu RZiS, wynik finansowy będzie taki sam i wyniesie zł, a z bilansu zniknie pozycja rezerw. Bilans w roku 20XX+1: Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespołach 4 i 5 – bez wpływu na zmianę stanu produktów Opisana powyżej metoda ewidencji RMK biernych przy kosztach rejestrowanych w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym zakłada jej wpływ na zmianę stanu produktów przy wariancie porównawczym RZiS. Czy da się jednak przeprowadzić ewidencję w taki sposób, aby nie wpływała ona na zmianę stanu produktów? Żeby osiągnąć taki efekt, można zastosować następującą ewidencję: 1) 20XX: Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne (rozliczenia międzyokresowe bierne) zł * 2% = zł Wn „4 – Usługi obce” „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych” „5 – Koszty sprzedaży” Ma „Rozliczenia międzyokresowe bierne” 2) 20XX+1: Otrzymano fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów napraw (usługa obca):netto: zł, VAT: zł, brutto: zł Wn ” Rozliczenia międzyokresowe bierne” Wn „VAT naliczony” „Rozrachunki z dostawcami” 3) 20XX+1: Doksięgowanie poniesionego kosztu:Wn „4 – Uslugi obce” „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych” Wn „5 – Koszty sprzedaży” Ma „Rozliczenia międzyokresowe bierne” Rozliczenia międzyokresowe bierne – uproszczenia dla jednostek miro i małych Zgodnie z ustawą o rachunkowości jednostki mikro oraz małe mogą stosować pewne uproszczenia. W przypadku RMK biernych, takie podmioty mogą zrezygnować z ich tworzenia, jeżeli dotyczą one przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych. Wyłączenie dotyczy tylko wymienionych rozliczeń międzyokresowych. Oznacza to, że utworzenie podanej w przykładzie rezerwy na naprawy gwarancyjne powinniśmy poddać analizie również w przypadku jednostek mikro i małych. Jednakże przepisu o zastosowaniu uproszczeń nie stosuje się do spółek kapitałowych, spółek komandytowo-akcyjnych i spółek jawnych lub komandytowych, których wszystkimi wspólnikami ponoszącymi nieograniczoną odpowiedzialność są spółki kapitałowe, spółki komandytowo-akcyjne lub spółki z innych państw o podobnej do tych spółek formie prawnej. Rozliczenia międzyokresowe bierne, a prawo podatkowe Jednostki prowadzące pełne księgi rachunkowe muszą stosować prawo bilansowe. Są one zobligowane do tworzenia rozliczeń międzyokresowych biernych. Jednakże prawo podatkowe wyłącza z kosztów uzyskania przychodów bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, gdyż dotyczą one kosztów jeszcze nieponiesionych. Dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanego dowodu. Nie dotyczy to jednak rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Wobec tego rozliczenia międzyokresowe kosztów kwalifikujemy do kosztów podatkowych dopiero w momencie ich poniesienia. Do tego czasu koszty rozliczeń międzyokresowych biernych pozostają niepodatkowe, co należy wyodrębnić w ewidencji analitycznej lub pozabilansowej. Podsumowanie Mam nadzieję, że po lekturze tego artykułu zasady tworzenia oraz ewidencji rozliczeń międzyokresowych biernych są dla Ciebie przejrzyste i zrozumiałe. Zapamiętaj, że RMK bierne tworzy się na koszty podstawowej działalności operacyjnej. Sposób ich ewidencji zależy przede wszystkim od zapisów polityki rachunkowości, która to z kolei zależy od: Stosowanych przez jednostkę uproszczeń orazMetody ewidencji kosztów podstawowej działalności operacyjnej. Jeżeli interesują Cię także rozliczenia międzyokresowe czynne, pobierz darmowy ebook oraz kalkulator w Excelu, który wyliczy i zaksięguje za Ciebie rozliczenia międzyokresowe czynne w zależności od przyjętej ewidencji kosztów. Przechodzę do pobrania ebooka i kalkulatora. Koszty wytworzenia produktów w ciągu miesiąca wyniosły 125 000 zł, z tego: Materiały bezpośrednie – 36 000 Płace bezpośrednie – 44 000 Koszty pośrednie produkcji – 45 000 W ciągu miesiąca wyprodukowano i przekazano do magazynu 4 000 szt. wyrobów gotowych, natomiast nie dokończono produkcji 2 000 szt. produktów, które są

Opłacono z gotówką koszt pracownika w szkoleniu dotyczącym public relations: 500,- zł; Wydano z magazynu materiały dla pracowników na potrzeby BHP: 1 200,- zł; Uregulowano przelewem bankowym zobowiązania wobec ZUS: 1 500,- zł; Polecenie. Należy zaksięgować podane powyżej operacje ujmując koszty w układzie rodzajowym. Rozwiązanie

W wariancie kalkulacyjnym w kategorii kosztów z podstawowej działalności mieszczą się koszty produkcji sprzedanych artykułów. Koszty produkcji są następnie dzielone na koszty bezpośrednie, takie jak, materiały bezpośrednie, robocizna bezpośrednia, oraz na koszty pośrednie, tj. koszty niezwiązane bezpośrednio z procesem produkcyjnym.
Rachunek kosztów docelowych W systemie tym ustala się kwotę kosztów, po jakich musi być wytwarzany dany produkt, charakteryzujący się określoną funkcjonalnością i jakością, aby została osiągnięta pożądana marża zysku przy docelowej cenie, tzn oczekiwanej, możliwej do osiągnięcia. k (koszty docelowe) = c (docelowa cena) - z pPUaL. 326 338 402 399 388 442 212 450 149

koszty handlowe w wariancie kalkulacyjnym